Πρόκειται για τον εκδότη της εφημερίδας "Κόσμος" Τάσο Παπαγιαννόπουλο, τον διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας Κωνσταντίνο Φλαμή και τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας μέχρι τον Γενάρη του 2009 και νυν διευθυντή σύνταξης του thebest.gr Ζώη Μαρίνο, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε ...
ένα χρόνο φυλάκιση έκαστος με τριετή αναστολή και 3.000 ευρώ πρόστιμο, επειδή αναδημοσίευσαν στην εφημερίδα "Κόσμος" φωτογραφίες του μοντέλου και ηθοποιού και τότε βασίλισσας του πατρινού Καρναβαλιού Νικολέττας Ράλλη χωρίς να αναφέρουν -εκ παραδρομής- το όνομα του φωτογράφου παρότι γινόταν αναφορά στην πηγή, δηλαδή στο περιοδικό Maxim.
Μήνυση εναντίον τους υπέβαλε ο φωτογράφος Κώστας Μητρόπουλος, ο οποίος είχε φωτογραφήσει την κ. Ράλλη.
Μάρτυρες υπεράσπισης εξετάστηκαν οι δημοσιογράφοι Απόστολος Βουλδής (Πρόεδρος της ΕΣΗΕΠΗΝ) και Γιώργος Κοντογιάννης, ενώ από την πλευρά του μηνυτή κατέθεσε ο υπάλληλος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας Μάριος Καρπέτας.
Δικηγόροι των δημοσιογράφων ήταν οι κκ. Γιάννης Μαράτος. Δημήτρης Γιαννακός και Χρύσα Βουλδή.
Η ακροαματική διαδικασία διήρκεσε 4,5 ώρες. Η ποινή χαρακτηρίστηκε από νομικούς κύκλους ως εξοντωτική για το συγκεκριμένο αδίκημα, καθώς η μη αναφορά στο όνομα του φωτογράφου δεν είχε γίνει σκοπίμως αλλά εκ παραδρομής και είχε αναφερθεί η πηγή της είδησης.
Εντύπωση επίσης προκάλεσε το γεγονός ότι ενώ ο Εισαγγελέας πρότεινε την αθώωση του Ζώη Μαρίνου, η απόφαση ήταν καταδικαστική.
Για την ίδια υπόθεση έπεται η εκδίκαση και δύο αγωγών που έχει υποβάλλει o φωτογράφος.
Οι δημοσιογράφοι κατέθεσαν ένσταση εναντίον της απόφασης και η υπόθεση πάει στο Εφετείο.
Σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στο Δικαστήριο και με βάση την απόφαση, η αναφορά της "πηγής" σε αναδημοσίευση κειμένου δεν αρκεί. Θα πρέπει να υπάρχει ΕΓΓΡΑΦΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ του δημοσιογράφου ή εικονολήπτη ή φωτογράφου. Αυτό εγείρει τεράστιο ζήτημα για το σύνολο των μέσων της χώρας. Σύμφωνα με την απόφαση ακόμη και μία φωτογραφία ή κείμενο που είναι ελεύθερα στο διαδίκτυο δεν μπορούν να αναδημοσιευθούν αν δεν υπάρχει έγγραφη βεβαίωση του συντάκτη ή φωτογράφου.
Αυτό σημαίνει πως ο οποιοσδήποτε μπορεί να υποβάλλει μήνυση και να την κερδίσει, με βάση το δεδικασμένο της Πάτρας. Στο κείμενο του "Κόσμου" αναφερόταν ξεκάθαρα η "πηγή" ακόμη και στον τίτλο ("Η βασίλισσα του καρναβαλιού Νικολέτα Ράλλη φωτογραφήθηκε στο Maxim"), αυτό όμως δεν ήταν αρκετό κατά το Δικαστήριο.
thebest.gr
Με αφορμή την καταδίκη των δημοσιογράφων της Πάτρας
του Διονύση Ζακυνθινού
Η ιστορία, με δυο λόγια. Συνάδελφοί μου δημοσιογράφοι κι ένας εκδότης καταδικάστηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών σε ένα χρόνο φυλάκιση έκαστος με τριετή αναστολή και 3.000 ευρώ πρόστιμο.
Και αυτό, διότι οι Τάσος Παπαγιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Φλαμής και Ζώης Μαρίνος κρίθηκαν ένοχοι επειδή το 2008 στην εφημερίδα «Κόσμος» αναδημοσιεύτηκαν φωτογραφίες του μοντέλου και ηθοποιού και τότε βασίλισσας του Πατρινού Καρναβαλιού Νικολέττας Ράλλη χωρίς να αναφερθεί -εκ παραδρομής- το όνομα του φωτογράφου, παρότι γινόταν αναφορά στην πηγή, δηλαδή στο περιοδικό «Maxim». Μιλάμε για μεγάλο «έγκλημα»!
Δεν θα σταθώ στην (πολύ αυστηρή και σκληρή) απόφαση της δικαστικής έδρας, καθώς οι κυρίες δικαστίνες μπορούν να επικαλεστούν την κλασική λατινική ρήση «dura lex sed lex». Άλλωστε, όπως συνηθίζουμε να λέμε, η Δικαιοσύνη είναι τυφλή, αν και οι κυρίες της δικαστικής έδρας θα πρέπει να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους και ένα άλλο απόφθεγμα: ότι και οι κρίνοντες κρίνονται.\
Θα σταθώ, όμως, στον φωτογράφο, του οποίου το όνομα απαξιώ να αναφέρω. Τι κέρδισε με την καταδίκη των συναδέλφων μου, την οποία επεδίωξε και πέτυχε; Μήπως θεωρεί ότι μετά την εν λόγω καταδικαστική απόφαση ο ίδιος πλέον αποκαταστάθηκε επαγγελματικά και ότι το… υψίστης σημασίας καλλιτεχνικό του έργο πλέον αναγνωρίστηκε.
Ενδεχομένως, αυτός ο κύριος να ανήκει στην πολυπληθή εν Ελλάδι κατηγορία των δικομανών, κατηγορία η οποία βαίνει εσχάτως φθίνουσα μετά την καθιέρωση καταβολής υψηλού παραβόλου για την υποβολή μήνυσης.
Όμως, ασχέτως αν είναι δικομανής ή όχι, θα πρέπει να κατανοήσει και ο ίδιος, (όπως άλλωστε όλοι μας) ότι η αναγνώριση ενός έργου, μιας προσφοράς ή μιας διαδρομής, είτε προσωπικής είτε επαγγελματικής είτε ακόμη και καλλιτεχνικής, δεν έρχεται με δικαστικές αποφάσεις, δεν κερδίζεται με δικονομικά μέσα.
Η αναγνώριση ενός έργου και μιας προσφοράς είναι διαχρονική και έρχεται μακροπρόθεσμα, έπειτα από πολυετή παρουσία και συνέπεια. Και σε κάθε περίπτωση, εμπνέεται. Δεν επιβάλλεται. Όπως και ο σεβασμός.
thebest.gr
.jpg)
